Otuzuncu Yılımıza Mektubumdur.

Tam otuz yıl.

Söylemesi kolay, yaşanılası zor, geçmiş yıllar…

1983 Mezuniyet

Kocaman yüreklerimiz, şahane hayallerimiz sırtımızda ümitlerimiz le girdik kapıdan içeri. Sene 1977.Gençliğin mükemmel duygularında, heyecanlı, deli gönüllerdeydik. Yüzümüzde gülümsemeler, ruhumuzda şenlik, bizde masumiyet vardı. Ümitlerimiz, beklentilerimizin coştuğu, yaşanılacak zamanın bitmediği, anların rahat harcandığı yıllardaydık.

Gençtik, ideallerimizin tazeliğinde, 
Tıp fakültesinde olmanın gururundaydık.

Çok çalıştık, okuduk, başardık, en güzel arkadaşlıklarda, en büyük dostluklarda buluştuk. Üzüldük, ağladık… Güldük,  sevindik…

Vizelerde, finallerde yorulduk, geceleri uykusuz kaldık, derslerde uyuduk, endişelendik, heyecanlandık, gelecek kaygımızın olmadığı, doktor olarak işsiz kalmayacağımız yıllardaydık.

Bizim sınıf, üniversitede ilkleri, yaşadık hep…

Önce İstanbul’da okunan yıllar sınıfımızla birinci sınıftan itibaren Bursa’ya geldi. Üniversitemizin ilk öğrencileri sayıldık.

Ecevit zamanında kurulan tam gün yasası ilk yılımız 1978 de kaldırıldı.

Malum,1980 de askeri darbe oldu,sıkıyönetimi gördük.

1982 de mecburi hizmet çıktı, aynı yıl üniversitemiz Uludağ üniversitesiydi.

Artık okulu bitirirken kura çekeceğimiz yerleri düşünür olduk.

Yıl 1983

Genç doktorlar, yurdun her yerine dağılmak için hazırdık.

Dağıldık, hizmet ettik, çalıştık, öğrendiklerimizi uyguladık.

Bir taraftan ihtisas imtihanlarına hazırlandık, kazandık, kazanamadık.

Üniversiteler ve devlet imtihanları merkezi sisteme geçmesini yaşadık.

Bu arada, hep kendi hayatlarımızdaydık. Kimimiz kariyer dedi, kimimiz boş ver dedi, kimimiz evlendik, çocuk sahibi olduk.

Yıllarca hep meşguldük.

Sene 2013

Belki hala meşgulüz, hala kendi hayatlarımızın değişen şartlarında yaşıyoruz.

Kimimizin çocukları büyüdü, belki evlendiler, belki torun sahibi bile olduk. İş hayatlarına yeni bireyler kattık.

Emekli olduk, kimimiz çalışmaya devam dedi, kimisi artık ikinci hayatımızı yaşama zamanı dedi, bıraktık.

Ne olursa olsun, hayatımızın artık yavaşlama dönemlerine girdik.

İdeallerimizi bir şekilde gerçekleştirdik, makamlara vardık, seçtiğimiz yollarda yürüdük, başardık.

 Zor da olsa, kolay da olsa mesleğimizin otuz yılını doldurduk.

Bizler internetin ne olduğunu sonradan öğrenen nesil olduk. İnsanların birbirini unutması, hasret çekmesi neredeyse imkânsız artık.

Oysa bizlerde özlem vardı, birbirimizden haber alamama, endişelenme, merak etme duygularını yaşadık. İnternet sayesinde yine buluştuk.

Şimdi işte özlemleri giderme, buluşma, olgunluk döneminde geçmişe dönme zamanı.

Artık hayata, geçmişimize gülümseme ve yaptıklarımızla gururlanma zamanındayız.

Sınıfımızın yılların arkasından kaybolmayan dostluklarında, arkadaşlıklarındayız.

Otuzuncu yılımız kutlu olsun.     
                   

              29/06/2013 gününe

Mektubunuz Var

Yasemin Akpınar

Devamını Oku

DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN

             
   Doğum günlerine armağan

Kutlamak eskilerden gelen bir alışkanlık,

Yeni yaş, yeni günler, yeni güzellikler…

Dilekler, rüyalar, umutlar.

Hüzün değildir beklenen.

Daima en güzeli, dünden daha çok…

Daha yaşanılası.

Yılların bana öğrettiği bir şey var…
Dünyanın neresinde olursam olayım,

Yaşadığım ister en berbat, isterse en harika olsun,

Bütün yenilmez sanılan zorluklarla bile karşılaşsam,

Ya da en kolayla mutlu bile olsam,

Ben noktayım, ben merkezim, ben evrenim.

İçinde yaşadığım yer, çalıştığım ortam,

 

                   Ağzınızdan tat hiç eksik olmasın

Bilinen her bulunduğum yerde

 Eğer ben varsam,
Her yer, her şey güzel…
İyi ki varım.

İyi ki varsın.

Dünden taşıdığım bir güzellikle

Her zaman pembe gözlüklerimle,
Daima umutla,

Hiç yaşlanmayacak gönlümle,

Bir yanım hala koruduğum çocuksu saf ruhumla

Asla vazgeçilmeyecek hayallerimle…

Var olan sevgi yüreğimle, var olan aşkla

Yarın gelecek, gelecek bugünden, bugün şimdide.

Şimdilerin hiç bitmemesi dileği ile…

İyi ki doğdum.

İyi ki doğdun.

Doğum günün kutlu olsun.

Günler mutlulukla dolsun.                                               

                                                                                                       Sevgilerimle.

                                                                                                   Mektubunuz Var

                                                                                      Tüm doğum günleri tarihleri

 

                                                                                                                                                                                    

Devamını Oku

Mezuniyet

Sevgili yeğenim,

Bugün üniversiteden mezun oldun. Diploma töreninde yanında olmayı, seni görebilmeyi arzu ederdim ama kısmet olmadı, gelemedim ama gönlüm seninleydi.

Üzerinizde cübbeler, edilen yeminler, atılan kepler... Okulu bitirmenin heyecanı, derslerden kurtulmanın sevinci, başarabilmenin gururu ile artık adının yanına konulan ve hayatın boyunca taşıyacağın bir unvan var.
Hayırlı olsun.

Üniversite hayatının bitmesi okuma koşmasının da bitmesi demektir. Bundan sonra öğrendiklerin, tamamen senin arzunla unvanına eklenecek veya yaşamını biçimlendirecek. Okumanın sonu yok, öğrenmenin hiç yok, âmâ okul hayatından farklı biçimde, zorunluluk olmadan eğitim hayatı devam edecek... İnsana yakışan da budur zaten.

Üniversite bittiği anda artık  “öğrenci” değilsin. Sana gösterilen hoşgörü bundan sonra beklenti şekline dönüşme zamanı. İyi bir iş, para kazanma ve evlenme, iyi eş, senden beklenilecek.

İçinde belki bir burukluk, birlikte yol aldığın arkadaşlarla ayrılma dönemi, eğlendiğiniz, birlikte sabahladığınız, gezdiğiniz, ders çalıştığınız, imtihanlar için zorlandığınız dönemi, gençlik döneminizin mezuniyetle birlikte bittiğini hissediyorsundur.

Gençlik 

Gençlikte bolca harcayacağın bir zaman vardır. Heyecanlı, çabuksundur, hep acelen vardır, hep koşarsın. Gezersin, eğlenirsin, seyredersin, en güzel aşkları yaşarsın, arkadaşlarınla coşarsın, gecen gündüz, gündüzün gece hiç fark etmezsin bile.

Ateşli fikirlerin savunucususundur gençlikte. Takdir edilirsin, reddedilirsin ama fikirlerine inanırsın. Bazı zamanlar isyankârsındır, düzeni değiştirecek güce sahipsindir, kimse önüne çıkmasın, devirir geçersin. Böyledir gençlik.

Bazı zamanlarda durgunluk, gelecek kaygısı ile geçer elindeki zaman. Hep yarına bakarsın, yarın ne olacak diye düşünürsün. Okul bitince nerede çalışacağım, nasıl bir hayatım olacak dersin.

Siz, Ata’mın dediği gibi yükselen bir nesilsiniz, geleceğin ümidisiniz, istikbalin aydınlığısınız. Hür fikirlere sahipsiniz.

Siz gençsiniz.

Biz büyüklerin amacı, esas olarak çocuklarımızın okul başarısı değil aslında onları hayata güçlü hazırlayabilmemizde.

Bugüne kadar anne, baba desteği ile üniversite bitiyor.

Ve hayat işte bu anda başlıyor.

Hayat

Bugün mezun oluyorsun. Elinde diploman. Önünde kocaman bir hayat... Tam o sınırdasın.

Heyecanlısın ama yarınlar hep senin. Yapacakların çok fazla…

İlk idealini bitirdin. Üniversite bitti. Gelecek senin artık.

Biliyorum ki hiç korkun yok, sadece birazcık endişe.

En zor hayat sınavı şimdi başlıyor. Artık omuzunda kocaman bir yük, yaşadıkça hafifleyeceğini sandığın hayatın ağırlığı.

Hoş geldin hayata.

Bugün mezunsun, çiçeği burnunda unvan sahibisin. Meslek yaşantısının daha ilk adımındasın.

Gençliğini en güzel şekilde yaşadığını anladığın ve “keşke tekrar o günlere dönebilseydim” diyeceğin zamanlar olacak yaşamında. Yetişkin olduğunu belki de en çok o zaman anlayacaksın.

Görevlerin, sorumlulukların arttığında  “hayat bu” diyeceksin.

Hayat bu!

Öncelikle seni tebrik ediyorum, başarılarının devamını arzuluyorum.

Mesleğini sevmeni, işini severek yapmanı ve sana yakışan şekilde hak ve hukuk kuralları içerisinde çalışma hayatı diliyorum.

Yolun çok uzun, yapılacaklar çok fazla, ne öğrenmenin ne de uygulamaların sonu yok. Yapacağının en iyisini yap her zaman.

Hayatı yen, yenilmemeye çalış ama yenilgilerden asla korkma, Zafer kazanmanın en güzel yollarından biridir yenilgi.

Yıllar geçse bile, her zaman gençliğin ateşini taşı içinde, hayallerinin hep peşinde koş.

Bundan sonra biz büyüklerin dileği, iyi bir iş ve iyi bir eştir. Bunlara da sıra gelecek.

Tekrar tebrikler.

                                                                            21/06/2013

                                                                           Mektubunuz Var

Devamını Oku

Evlilik Üzerine

Birinci mektup
Sevgili M ve N,

Bugün nikâh davetiyenizi aldım, çok sevindim.
Şu anda yanınızda olup, heyecanınıza eşlik etmek isterdim ama biliyorsunuz ki, iş hayatı her an yanınızda olmamı engelliyor.
M'ciğim,ne heyecanlardasın şimdi! .Ev tutulmuştur, eşyalar beğenilecek, gelinlik provaları, balayı yeri seçimi, düğün de aksilik çıkmasın düşüncesi ve her iki tarafı memnun etmeye çalışmak. Tatlı ama bir o kadar da yorucu değil mi?

Davetiyene bakmak, beni geçmiş hayallere de sürükledi. Yeni evlenecek biri için otuz yılı devirmiş bir evliliğin, heyecanın doruğunda ki bir kişiye, ne yaşanmışlıklara ne de nasihatlere ihtiyacı vardır aslında.
Tüm sorunlar halledilmiş, evlilik teklifi yapılmış, aile onayları alınmış, düğün hazırlıkları başladığında artık bulutların üstünde dolaşmaya başlamışsındır.
Evlilikler mükemmeliyet duygusu ile başlar. Kendi evliliğinin çok farklı olacağını düşünürsün. Hep bulutların üstünde dolaşacağını, hiç yere basmayacağını, sonsuz sevgiyi bulduğunu zannedersin. İkinizin bir elma ettiğini, hayatınız boyunca “sen ben, ben sen” olduğunu, pembe panjurlu eve ve gül bahçesine sahip olacağının hayallerini taşırsın.

Evliliğinde beklentilerin aslı, rüyalarını gerçeğe döndürmektir!
Başlangıç bir evcilik oyunudur, çocukluğumuzdan kalan, anne ve baba taklit edilerek, doğuştan gelen oyun yeteneği ile oyuncak bebeklerle kavgasız gürültüsüz evcilik oynanır. En masum duygular her zaman baştadır.
Sonra büyürsün. İş hayatı, para kazanma duygusu, daha fazla refah isteği, çocuklar varsa daha iyi gelecek derken karşında ki insanı sorgulamaya başladığını fark edersin. Artık ruh ikizin değil, eleştirmeye başladığın ve evlendiğin kişiden ne kadar farklı olduğunu gördüğün yıllar başlar. Belki de, asıl gerçek hayat bu dönemdir. Başarırsan eğer, evlilik şarap gibi eskidikçe kıymetlenir.
Bundan sonrası bizim dönem. Eşinin dost, hayat arkadaşı olduğunu görmek, şanslı olduğunu bilmek, birlikte yaşlanmayı istemek ve geçmişi seyredebilmek ve hayallere hala sahip çıkabilmek, inişli çıkışlı yollarda, birlikte omuz omuza verebilmek, bir ömrü paylaşabilmek.
Çok uzattım canım.

Deneyimler
Aslında çiçeği burnunda gelin adayına anlatılacak bir evlilik kuralı yoktur. Her evlilik kendi kurallarını oluşturur.
Ama o yollardan geçmiş bir kişi olarak sana birazcık deneyimleri öğüt olarak söylesem, umarım başını şişirmem.
Öncelik, daima iki kişiye aittir ve daima çekirdek iki kişidir. Çocukların olduğunda artık çekirdek aile olmuşsundur.
Evlenirken yapılabilecek en büyük hata “benim ailem ve senin ailen” kavramlarıdır. Çekirdek yapına “benim ve senin” kavramını getirdiğinde kaçınılmaz kavgalar kendini göstermeye başlar. Senin annen şunu yaptı, benim babam sana bunu dedi ama dinlemedin” gibi cümlelerle hırpalanmaya başladığınızı görürsünüz.
Oysa evlilikte ben ve sen kavramı yoktur. Sadece “biz” vardır. Bu, birlikte bir ömrün temelidir. “Bizim ailelerimiz” diyerek olaylara tarafsız bakabilmeyi başarmak gerek, evliliğe yakışan budur.
Söz düellosu haline getirmedikçe karşılıklı atışma her evlilikte olağan şeylerdir. Eşim evlenirken, kimin siniri yerindeyse karşısındakinin sakinleşmesini beklemeli demişti. Çok doğru.
Sinirliyken mantık işlemiyor, karşındakinin canını illa ki dayak ve şiddetle acıtmıyorsun, söylediğin ağır kelimelerle can yakabiliyorsun. Bir ailede dayak, şiddet, alkol ve kumar gibi affedilmeyen veya bir şekilde affedilebilen bir durum olmadığı müddetçe sözlerin de ağır darbe yarattığını unutma. Sözle saldırma durumunda diğer tarafın sükûneti koruması gerekiyor, bunu unutma canım.
Sana evlilik üzerine destan yazabilirim. Ama bunlar, sonra yazılacak konular. Benim de vaktim yok zaten. Malum iş..
Canım, evliliğe atığın adımda artık tek değilsin, bireysellik değil “biz” önemli olsun. Çekirdek olun, meyveyi olgunlaştırın ve mutlu olun.
Düğününe gelebilmeyi ve mutlu gününde yanında olabilmeyi diliyorum.
Sevgilerimle.
19/06/2013

Mektubunuz Var

Yasemin Akpınar

Devamını Oku

Dostluk

Okuduklarımdan…

Dostluk üzerine bir mektup

Canım arkadaşlarım,

Bazen yüreği sıkışır insanın,  anlamlandıramaz yaşadıklarını ne oluyor, neler oluyor, hayat bana bunları neden yapıyor diye sorgulamaya başlar.

Yüreğin yangın yeridir sanki, dokunanı yakacak kadar yanar, gözyaşların göz pınarların yakmaya başlamıştır artık,  bağıra bağıra ağlamak yüreğindeki yangını etrafına yaymak etrafını da yakmak istersin.

İşte o gün çıkar gelir dostlar yürekleri içindeki yangını söndürecek kadar sevgiyle dolu, yavaş yavaş dindirirler acını yavaş yavaş söndürürler ateşini, belki güçleri yetmez yaşadıklarını dindirmeye ama “ ben buradayım ben varım, acın acındır, derdin derdim, bir şey yapamam ama seni dinlerim, omzumu veririm başını yaslayıp ta ağlaman için”

O zaman anlarsın hayat sana neden verir bunca sıkıntıyı, yanındakilerini görmen dostluklarla aslında ne kadar zengin olduğunu bilmen için.

Artık yıldıramaz hiçbir şey, ne insanların küçük ayak oyunları, nede yüreğinde sevgi kırıntısı taşımayanları, hepsinin hepsinin üstesinden  gelirsin  merak etme , yeter ki dost yanında olsun Teşekkürler...arkadaşlarım..

                                                           İYİ Kİ  VARSINIZ
Teşekkürler  Gül Özel, Yasemin Akpınar, Gülseren BuğdacıSema Üretürk , Serap Şencan Zuhal Hacıalioğlu, Hülya Bilgin, Kamuran Öztekin, Hafize Kır

                                                              18/06/2013                            
                                                         Semra Ayçiçek

Devamını Oku

Babalara MEKTUP VAR

Solmuş bir yapraktan
 "Babalar  Günü"

 Babalara mektup var…

Bugün, oturup yaşamı seyretme günün…

Seyret baba.

Bugün dünyayı dinleme günün.

Aç sesi, dinle…

Bugün gururlanma günün.

Gururlan…

                                                                                     
Babalar günün kutlu olsun

Sakın anlatacaklarımla ağlama.

BABALAR AĞLAMAZ!!

Yaşamın en büyük armağanı çocuklar, onlar mucizedir. Mutluluktur.

Çocuk mutluysa sen daha mutlusundur.

Damla varsa canında, senin yüreğinde sel, gözünde ise gösteremediğin yaş vardır.

Çocuk fedakârlıktır, vaktini alır götürür, “işim var”, “yorgunum” dinlemez, hobilerini anlamaz.

Uykusuz geceler, başında beklemeler, koltukta yorgun düşmeler, istediğin programları bile seyredememeler.

Otorite kurulur bazen, kurulduğu sanılır, galip gelen her zaman çocuk.

Baba da aslında bir çocuk, annesinin babasının tanesi... Gel,  sen de çocuğuna laf anlat!

Büyüme dönemi, çatışmalar, isyanlar, kişilik bulmaları, “baba zaten anlamaz”…

“Ne zaman büyüdü bunlar” diye düşünürsün.

Sonra okuma dönemi biter, sıra iş hayatı, para kazanma ve paranın harcanarak bittiği dönem.

Oysa babanın paraları hiç bitmez. İstenildiğinde hep verilir, kaynak sorulmaz.

Evlenme dönemi, çocuğun birdi, içinden kabullenmesen de iki oldu, eşe emanet.

Görevin bitti sanırsın, hayata hobilerini katarsın, “yüküm azaldı” dersin. Yanılırsın.

Ve bir gün torunların katılır hayatına.

Canlarının canı.

Çocuklarını büyütürken belki çok çalıştın, çok yoruldun, çok kaçırdın.

Oysa şimdi dinlenme zamanı, sağlık problemleri eklense de hayata..

Torun ulaştığın değer.

Sen babasın.

Sen dedesin.

Bunları yaşayabildiysen eğer, sen şanslısın.

Mal mülk bahane,

Para, elbette şahane.

Sağlık her zaman kıymeti bilinecek..

Ama asıl zenginlik,

Sahip olduğun değerler.

İşin, ailenden sonra çocuklarını okuttuysan, evlendirdiysen, torunlarını gördüysen

Ve huzur hakimse çevrene...

Herkes ve sen de sağlıklıysan.

Sen dünya zenginisin.

BABA DEMEK

Devrilmez çınar ağacı,

Arkanda dağ, önünde okyanus

Evin temeli demek.

Görünmez gücünü yaşamın boyunca hissedebilmek,

Omuzuna başını koyabilmek,

Sabır sonsuz, engin hoşgörü, kabul edilen hatalar, affedicilik demek…

Ölümsüz olduğunu düşünmek,

Yaşamın boyunca sana destek olduğunu bilmek,

Ve her zaman çocuk olduğunu sanmak demek…

Seyret baba,seyret hayatını…

Bugün, senin günün. 

“Babalar günün kutlu olsun.”

Babama…  

Uzaklarda bir yerlerde, şimdi ulaşamayacağımız diyarlarda

Bize öğrettiğin değerler mirasın,

Yaşam felsefen, bakış açımız

Çalışkanlığın gururumuz oldu , sen de bizimle, çocuklarınla gurur duy baba…

Araya yıllar girse bile, senin hayalin bile silikleşse…

Sevgimiz sonsuz…

Kaybettiğimizde, dünyayı yeniden kurmayı zor da olsa başardık baba.

Anılara sımsıkı sarıldık, yaşamı öğrendik, kendi felsefelerimizi yazdık.

Senden aldık yargılarımızı, bizde çocuklarımıza dağıttık…

Öğrendik, öğrettik, harmanladık, uyguladık, başardık…

Büyüdük…

                                                                                                             MEKTUBUNUZ VAR                                                                                                  HAZİRAN Ayının üçüncü pazarı

Devamını Oku

Canım’a doğum günü mektubu

Hediyelik eşya dükkanının önünde durup öylemesine bakınırken gördüm hayatımızın özetini, bibloları. Dükkandan içeri girdim ve iki sallanan koltukta sen ve ben’in yaşlanmış halini alıverdim. Satıcı kadın güzel bir hediye paketi yapayım dedi,istemedim. Elimdeki torbaya koyup büyük heyecanla eve geldim. Henüz eve gelmemiştin.
Bugün hayallerimizde bile unutulan yıllara bir yenisini daha ekliyorsun. Artık saymadığımız, günlerimizin kar olduğu zamanlardayız. Yaşamın güzelliklerini satır satır okuyacağımız,sayfalarını sindireceğimiz, keyfe keder anlardayız.

Bugün senin doğum günün.Yeni yaş…artık hayatın zirvelerindeyiz, geçmiş aşağılarda, manzara seyreder gibi seyrediyoruz hayatımızı,olgun,yaptıklarımız anlamlı ve gülümseyerek..

Bibloları masaya koydum,onlara hayran hayran baktım.Yollarımızı birleştirdiğimizde sallanan koltuklarda oturacağımız ve ömrümüze bakacağımız zamana kadar, birlikte olmayı hayal etmiştik.Henüz oturacağımız dönemlerde değiliz, yavaş zamanlara gelmedik daha,hala üretken,çalışmanın kutsallığındayız. Birlikte yılları aşıp geldik ama daha yolun bitmesine çok var.Bitmesin..

1982 yılı
Bursa ‘da Haziran sıcağında Kültür park’ta göle bakan yerde semaverde çay içiyorduk.Birbirimize bir ömür vaat ettiğimiz o gün de doğum günündü.Cep telefonun olmadığı,fotoğraf makinalarında on iki ,yirmi dört ya da en fazla otuz altı poz çekildiği ve fotoğraf çekmek için en özel pozların verildiği,sana yağının kıymetli olduğu,kuyruklarda beklediğimiz dönemlerin yeni bittiği,askeri darbenin üzerinden iki yılın geçtiği,askeri cunta yönetiminin ve Kenan Evren’in başbakan olduğu,siyasetin susturulduğu,doktorlara mecburi hizmetin çıkartıldığı,siyah beyaz otuz yedi ekranda İspanyada ki dünya kupasını seyredeceğim diye derslerin çalışılmadığı,Pink Floyd “The Wall” ,Abba”Dancing Queen””Hotel Calfornia Eagles”,”Live is life” Beatles’in “Yesterday”” İmagine”zevkle dinlendiği bir de en önemlisi bizim evlilik yeminimiz şarkısı Slim Whitman ‘ın söylediği  "More than yesterday less tomorrow”(Seni dünden çok,yarından az) ,Neşe Karaböcek, Ferdi Özbeğen,Ümit Besen’in hala unutulmayan Nikah Masası, Damarımda Kanımsın, Artık Sevmeyeceğim, Alıştım Sana Birtanem, Dilek Taşı’nın pik yaptığı,televizyonda Çalıkuşu ,Aşkı memnu gibi Türk dizilerini seyretmek için insanların televizyonu olan evlerde toplandığı ,İndiana jones,Star Wars flimlerinin oynatıldığı dönemin gençleriyiz biz.

Pembe panjurlu,bahçe içersinde ev,çocukların hayalini kurmaya başlamıştık kendimiz için.Doktor olarak en idealist ,en hayalci zamanlarımızdaydık. Pır pır kelebek misali bir hayalden,diğerine konuyorduk.Heyecanlı ve meraklıydık.Nerelere gideceğiz,hayat bizi nerelere sürükleyecek ,hiç bilmiyorduk.

2013
Her şey o kadar hızlı ki,yakalanmıyor zaman,yetmiyor,yavaşlamıyor, emeklemekle başlayan hayat bizim için sanki bir maraton koşusu.Ucundan,kıyısından yakalıyoruz anları.

Çok yıllar geçti.Biz teknolojinin nimetlerini öğrenmekle meşgulüz,öğrenmenin sonu yok.Hala çalışabiliyoruz,hala hayallerimiz,hala beklentilerimiz var,ne güzel..
Masanın üzeri hazır.Pastan ve üzerinde sadece iki mum.Biri sönecek,geçmiş yaşlar için,biri yanacak yarına ışık olsun..

İki biblo,sallanan koltukta örgü ören bir kadın,diğerinde pipo içen bir erkek.Yüzlerine mutluluğu yansıtmışlar.
Bir gün sallanan koltuklarımızda oturup,yaşantılarımızdan,yaşadıklarımızdan ,başarılarımızdan konuşacağız.
Biz sevgi ve saygı ortamında olgunlaştık,yaşlanmanın hep başlangıç olduğu yıllara geldik.
Mutluluk ve sevgi bizimle olsun.
Çok gördük,çok bildik,yaşadık,yaşayacağız.
Yarınlar hep yarın,hayallerimiz hep var.
Doğum günün kutlu olsun.

Hayatımız daha güzel olsun.
Şarkılarımız gibi..
“Seni dünden çok yarından az seveceğim.”
Doğum günün kutlu olsun
Nice senelere.
Zil çaldı…
Hoş geldin hep hayatıma…

Yasemin

12/06/2013

Devamını Oku